In de loop der jaren ben ik in de gelegenheid geweest tal van columns te schrijven. De eerste keer was in 1975-1976. Op uitnodiging van de redactie van Folia Civitatis, waar ik van 1971-1974 studentredacteur was, mocht ik een gastcolumn verzorgen. In 2009 heb ik ze over getikt, gedigitaliseerd en op internet geplaatst.

Van september 2000 tot januari 2002 schreef ik in Sp!ts over de invoering van de euro.

Onder het pseudoniem Daan Voran schreef ik van 2003 tot 2005 maandelijks de column Ambtsgeheim op de Ambtenarenpagina van de Haagsche Courant. Met het opgaan van de Haagse Courant in het Algemeen Dagblad kwam daar een einde.

Tijdens het project Overheidscommunicatie Nieuwe Stijl schreef ik bijna wekelijks op het Communicatieplein de column Tussen Oud en Nieuw. ONS-projectmedewerkers hebben de columns ter gelegenheid van de afronding van het project gebundeld. In een zeer bescheiden oplage. Het Comminicatieplein is verdwenen, maar een aantal daarvan is nog steeds beschikbaar op de website Ambtenaar 2.0. En zijn daar nog steeds te vinden.

Voor de website www.overheidsmanagement.nl van uitgeversconcern Reed/Elsevier heb ik ongeveer een half jaar enigszins onregelmatig ook een column mogen bijhouden. Heb onderwerp is helder: Overheidsmanagement. Later kreeg de website een andere hoofdredacteur met wie het contact non existent was. Heb mijn bijdrage eraan daarom stopgezet. Nu bestaat de website ook niet meer. De columns hebben overigens anno 2011 niets aan actualiteit ingeboet.
Eén van mantra's die ik collega's en medewerkers altijd voor houd is "Handel in de geest van de commandant". Hij is - ook bij afronding van het ONS-project - tot Tegeltjeswijsheid gepromoveerd!

Geen column, maar wel een dierbaar verhaal, is "Het schip van de rijksorganisatie". Ik heb het begin 2010 'zomaar' geschreven in de tijd dat ik projectdirecteur ONS was. Met name in de ontwikkeling van Rijksportaal liep ik permanent tegen een verschil van inzicht aan, als het ging om 'wie waarover gaat'. Met name in samenwerkingsprojecten bleek het nodig om keer op keer de rollen te definiëren en rolvastheid te bevorderen. Ik zocht naar een overtuigende metafoor als tegenhanger tegen de door mij als 'ziekte ervaren cultuur van 'arbeiderszelfbestuur', dat paradoxaal genoeg gelijk opging met een 'ongebreidelde bemoeizucht' met immobilisme als resultaat. Om toch enige beweging richting het rijk als één concern te bewerkstelligen werden begrippen geïntroduceerd als 'best practices', 'zwaan-kleef-aan', 'olievlekwerking' en 'comply or explain'. Mooie begrippen die het onvermogen om sturing te geven aan de vernieuwing van de rijksdienst moesten verhullen. 'Best practices' van een ander departement waren prachtig, maar ja, de situatie bij het eigen departement was volstrekt niet vergelijkbaar, dat zou daar echt niet werken. Bij toepassing van 'comply or explain' lag al snel het accent op het laatste; elk smoesje was goed. En het non-interventie beginsel stond niet toe, daar iets tegenin te brengen. Het verhaal is aan deze en gene uitgereikt. Heb niet de indruk dat er naar gewerkt is, noch dat het aan actualiteit heeft ingeboet. Het heeft binnen het ONS-project met name bij de ontwikkeling van Rijksportaal zijn functie gehad. En daar ging het toch in de allereerste plaats om.
Via de link komt u bij de inleiding van het verhaal. Het volledige verhaal is in pdf-formaat op te roepen.